Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συγκαταλέγεται στους ηγέτες που κατάφεραν να αντιδράσουν ιδιαίτερα αποτελεσματικά στη διαχείριση της πανδημίας του κορονοϊού, σύμφωνα με τους New York Times.
Στην ιστοσελίδα της αμερικανικής εφημερίδας, το άρθρο με τίτλο «In a Crisis, True Leaders Stand Out» / «Οι Πραγματικοί Ηγέτες Ξεχωρίζουν στην Κρίση» επιχειρεί να αναδείξει την δοκιμασία που υπέστησαν οι ηγέτες σε όλο τον κόσμο στη διάρκεια της εκδήλωσης και εξάπλωσης της πανδημίας.
Κάποιοι, σύμφωνα με τους NYT, απέτυχαν. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που κατάφεραν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, επιδεικνύοντας αποφασιστικότητα, θάρρος, κατανόηση, σεβασμό προς την επιστήμη, καθώς και απλή σεμνότητα, μετριάζοντας έτσι, τις επιπτώσεις της ασθένειας στο λαό τους. Το καλύτερο παράδειγμα ανταπόκρισης σε αυτή την υγειονομική κρίση, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, είναι η Jacinda Ardern, η 39χρονη πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας.
Ανάμεσα στις χώρες που επέδειξαν αποφασιστικότητα και έλαβαν άμεσα μέτρα αναφέρεται και η Ελλάδα, μαζί με τη Νότια Κορέα, την Ταϊβάν, την Γερμανία και την Ισλανδία. Μάλιστα, στην περίπτωση της χώρας μας γίνεται και ηλεκτρονική παραπομπή σε εκτενέστατο δημοσίευμα των NYT που είχε αναρτηθεί προ λίγων ημερών.
Ειδικότερα, για τη χώρα μας, το δημοσίευμα αναφέρει: «Η Ελλάδα, που συνήθως εκλαμβάνεται ως ένα από τα πιο αδύναμα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνιστά επίσης σε ένα βαθμό έκπληξη, απλά, δρώντας καλύτερα από το αναμενόμενο. Με την αναφορά του πρώτου κρούσματος στη Θεσσαλονίκη στις 26 Φεβρουαρίου, η κυβέρνηση υπό τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, έδρασε αποφασιστικά κλείνοντας δημόσιους χώρους, περιορίζοντας τις μετακινήσεις και αυξάνοντας τις νοσοκομειακές δομές – ΜΕΘ. Μέχρι αυτή την εβδομάδα, η Ελλάδα είχε καταγράψει λιγότερα από 3.000 κρούσματα του κορονοϊού».
Τέλος, βασικό συμπέρασμα του άρθρου είναι ότι οι ηγέτες που κατάφεραν να κερδίσουν τον σεβασμό και την προσοχή των λαών τους, κατά την επιτυχή αντιμετώπιση της πανδημίας και των συνεπειών της, διαθέτουν συγκεκριμένα και αξιοσημείωτα ηγετικά στοιχεία και προσεγγίσεις, όχι μόνο κατά την τωρινή πανδημία, αλλά επίσης (ως παρακαταθήκη) για τις κρίσεις του μέλλοντος. Υπογραμμίζεται δε ότι η θέληση για γρήγορη και τολμηρή ανάληψη δράσης -ακόμη και με τον κίνδυνο πολιτικού ρίσκου- είναι αναμφισβήτητα μεταξύ των σπουδαιότερων χαρακτηριστικών που σφραγίζουν την ηγεσία κατά τη διάρκεια μιας κρίσης.
