Aκόμα και σήμερα, δεν γνωρίζουμε παρά ελάχιστα πράγματα για τις θέσεις του Στέφανου Κασσελάκη σε μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα, ενώ ο ίδιος αποφεύγει τις τηλεοπτικές συνεντεύξεις
Με μόλις λίγες ημέρες να απομένουν για τον δεύτερο γύρο της εσωκομματικής αναμέτρησης στον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν ακόμα πάρα πολλά κενά στις πολιτικές θέσεις του Στέφανου Κασσελάκη, που αυτή τη στιγμή φαντάζει ως το μεγάλο φαβορί για την ηγεσία της Κουμουνδούρου.
Οι πολίτες που προσήλθαν στην εσωκομματική κάλπη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να εκλέξει τον διάδοχο του Αλέξη Τσίπρα, έδωσαν 45% στον εξ Αμερικής ορμώμενο επιχειρηματία. Το ποσοστό που απέσπασε ο Στέφανος Κασσελάκης, συνδυαστικά με τη στήριξη που έλαβε από τον Νίκο Παππά, αλλά και τον «αέρα» του νικητή που διαθέτει, τον καθιστούν ως το μεγάλο φαβορί των επαναληπτικών εκλογών.
Ωστόσο, ακόμα και σήμερα, δεν γνωρίζουμε παρά ελάχιστα πράγματα για τις θέσεις του σε μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα. Ο ίδιος αποφεύγει τις τηλεοπτικές συνεντεύξεις, ενώ έκλεισε την πόρτα και σε ένα debate με την Έφη Αχτσιόγλου. Επομένως, όσο πλησιάζει η ώρα της κρίσης, θα ήταν θεμιτό να δοθούν ορισμένες, τουλάχιστον, βασικές απαντήσεις για ορισμένα μείζονα ζητήματα.
Ο Στέφανος Κασσελάκης, βρίσκεται στον προθάλαμο της ηγεσίας του βασικού πόλου της Κεντροαριστεράς. Όμως, δεν έχουμε ακούσει τις θέσεις του για τα Εργασιακά. Μέσα στις επόμενες ημέρες, η κυβέρνηση θα ψηφίσει ένα νομοσχέδιο που θα ισοπεδώσει και τα τελευταία εργασιακά δικαιώματα, ότι άφησαν δηλαδή όρθια οι διαδοχικοί νόμοι Βρούτση-Αχτσιόγλου-Χατζηδάκη.
Σήμερα, παραμονή της απεργίας στον δημόσιο τομέα, θα συναντηθεί με συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, θα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ακούσουμε τις απόψεις του.
Η αναφορά του στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που σκοτώθηκαν στη Λιβύη, τη νύχτα της πρώτης εκλογικής αναμέτρησης, προσμετράτε στα θετικά του. Ωστόσο, πέρα από την -αντιδραστική- άποψη της κατάργησης της στρατιωτικής θητείας και της πλήρους επαγγελματοποίησης του στρατεύματος, δεν γνωρίζουμε κάτι άλλο για τις θέσεις του στα εθνικά ζητήματα και την Εξωτερική Πολιτική, συνολικά.
Δεν πρέπει οι πολίτες να γνωρίζουν τις θέσεις του για την ελληνοτουρκική προσέγγιση που επιχειρούν Αθήνα και Άγκυρα; Δεν πρέπει να εξηγήσει αν θα αποδεχθεί ή όχι υποχωρήσεις από τις πάγιες εθνικές θέσεις (αν φυσικά υπάρξουν τέτοιες) για να υπάρξει κατευνασμός της Τουρκίας;
Στις πρώτες του εμφανίσεις, είχε δηλώσει υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων – αν και στη συνέχεια επιχείρησε να τροποποιήσει αυτή τη δήλωση. Όμως, δεν έχουμε ακούσει τίποτα για τη Δημόσια Παιδεία. Ούτε για την Υγεία που «νοσεί», αλλά ούτε φυσικά για την οικονομία και τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Ούτε και για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Ως προς το ζήτημα της Δικαιοσύνης, όλοι αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν τεράστιες δυσλειτουργίες. Όμως, το «ξεδόντιασμα» δεν ταιριάζει σε έναν θεσμικό παράγοντα. Η λύση βρίσκεται στις προτάσεις, τις οποίες ακόμα δεν έχει παρουσιάσει.
