Όποιος συνομιλεί σε καθημερινή βάση με πρόσωπα που έχουν συνδέσει την παρουσία τους με την Κουμουνδούρου, είτε σε επίπεδο κοινοβουλευτικό, είτε καθοδηγητικό, μπορεί εύκολα να διαπιστώσει ότι είναι εντόνως προβληματισμένα για τα όσα συμβαίνουν
Ως «ακυβέρνητο καράβι» περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ, αρκετά από τα στελέχη πρώτης γραμμής, τα οποία ανησυχούν για την απουσία παραγωγής πολιτικής, ιδεολογικού στίγματος και πρωτοβουλιών στο πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό που διαμορφώνεται, αλλά και για τη δραματική δημοσκοπική κατάσταση του κόμματος.
Όποιος συνομιλεί σε καθημερινή βάση με πρόσωπα που έχουν συνδέσει την παρουσία τους με την Κουμουνδούρου, είτε σε επίπεδο κοινοβουλευτικό, είτε καθοδηγητικό, μπορεί εύκολα να διαπιστώσει ότι είναι εντόνως προβληματισμένα για τα όσα συμβαίνουν.
Απουσία καθοδήγησης
Ένα από τα βασικά ζητήματα που θέτουν, είναι η απουσία ενός ενιαίου καθοδηγητικού κέντρου, το οποίο θα χαράσσει την πολιτική γραμμή σε επίπεδο καθημερινότητας, αλλά και το οποίο θα είναι σε θέση να διαμορφώσει τις κατάλληλες συνθήκες για μεγάλες πρωτοβουλίες.
Αρχικά, δεν συνεδριάζει κάποιος «πρωινός καφές», για να καθορίσει τη στάση του κόμματος, ούτε καν το μικρό Εκτελεστικό Γραφείο, το οποίο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει συγκαλέσει ως τώρα δύο φορές. Η δε συζήτηση για τη δημιουργία ενός Πολιτικού Κέντρου, την οποία είχε προαναγγείλει ο Στέφανος Κασσελάκης, έχεις μείνει στις διακηρύξεις και η Πολιτική Γραμματεία στην πραγματικότητα υπολειτουργεί.
Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, λένε τα κορυφαία στελέχη του κόμματος, η κατάσταση θα επιδεινωθεί. Μάλιστα, ο Νίκος Παππάς, μιλώντας στην «Αυγή της Κυριακής, φρόντισε να πει όσο πιο ανοιχτά μπορούσε.
«Χρειάζεται συμπαγής και οργανωμένη εξωστρέφεια, παραγωγή προτάσεων στη βάση των σύγχρονων αναγκών της κοινωνίας και της οικονομίας, οικοδόμηση δικτύων, πολυεπίπεδη δουλειά», είπε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.
Αμηχανία απέναντι στις κοινωνικές αντιδράσεις
Και χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από τον αμήχανο τρόπο με τον οποίο η Κουμουνδούρου αντιμετωπίζει τις κοινωνικές αντιδράσεις απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, δεν μπορεί να υπάρξει. Οι φοιτητές βρίσκονται στους δρόμους, το Μέγαρο Μαξίμου απαντάει με καταστολή και απειλές και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει στην πραγματικότητα τομεάρχη Παιδείας – μετά την παραίτηση της Αθηνάς Λινού.
Έτσι, την κατάσταση αναγκάζονται να την πάρουν στα χέρια τους τα πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματος, όπως ο Διονύσης Τεμπονέρας, που προσπαθεί να σώσει κάπως τα προσχήματα από την παντελή απουσία του ΣΥΡΙΖΑ.
«Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ο εισαγγελέας έκανε παρέμβαση για να σταματήσουν οι καταλήψεις των φοιτητών που ζητούν να μην περάσει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια (…) Μένουν μόνο οι «αγανακτισμένοι» γονείς, οι ομάδες κρούσης της ΟΝΝΕΔ και οι σιδηρολοστοί για να γυρίσουμε πίσω στο 1991…», ανέφερε χαρακτηριστικά το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας.
Όσο για τις αγροτικές κινητοποιήσεις; Μόνο σε επίπεδο λόγων κινείται η Κουμουνδούρου, την ώρα που κόσμος της πρωτογενούς παραγωγής «βράζει» με την κυβέρνηση. Σε επίπεδο πράξεων και προτάσεων, απλά απουσιάζει.
Αγωνία για τις δημοσκοπήσεις
Το κλίμα γίνεται ακόμα χειρότερο εξαιτίας των χαμηλών δημοσκοπικών «πτήσεων». Οι έρευνες κοινής γνώμης, όχι μόνο δεν δείχνουν ότι το κόμμα ανακάμπτει, αλλά θέτει εν αμφιβόλω ακόμα και τη δεύτερη θέση, που είναι ο ρεαλιστικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ.
Επομένως, καθίσταται αναγκαίο ένα «ηλεκτροσόκ» που θα «ξυπνήσει» τη νέα ηγεσία, που επενδύει στην ανιστόρητη και θολή «πατριωτική Αριστερά», παρά στις λαϊκές διεκδικήσεις.
