Σε αχαρτογράφητα νερά το πολιτικό τοπίο μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα – Στις ευρωκάλπες οι συνέπειες θα είναι συντριπτικές
Ένα από τα ζητήματα που απασχολούν το εσωτερικό της ΝΔ είναι η διαχείριση της επόμενης μέρας από την ψήφιση του νομοσχεδίου. Μπορεί η Πειραιώς μαζί με την βοήθεια του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Αριστεράς και της Πλεύσης Ελευθερίας να κατάφεραν να περάσουν το νομοσχέδιο, όμως το πολιτικό λίπος και οι ρωγμές θα φανούν μέσομακροπρόθεσμα.
Το κόμμα της ΝΔ κινδυνεύει όπως είπε χθες ο Αντώνης Σαμαράς στην προσπάθειά του να κερδίσει το κέντρο, να χάσει την Δεξιά. Ήδη οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν το άθροισμα Ελληνική Λύση, Νίκη και Σπαρτιάτες πάνω από 13% κυρίως για το ζήτημα των ομόφυλων ζευγαριών.
Οι βασικές συνέπειες του νομοσχεδίου θα αποτυπωθούν στις επικείμενες ευρωεκλογές παρά το γεγονός ότι στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν ότι ο χρόνος θα λειτουργήσει λυτρωτικά και θα απαλύνει την δυσφορία του κόσμου.
Στην αντίθετη πλευρά αρκετοί πολιτικοί αναλυτές θεωρούν ότι επειδή οι ευρωεκλογές δεν ενέχουν διακύβευμα κυβερνησιμότητας θα λειτουργήσουν ως καζάνι τιμωρίας για τη ΝΔ και το εκλογικό σώμα δεν θα διστάσει να στείλει ηχηρό μήνυμα κατά της κυβέρνησης και για τα ομόφυλα ζευγάρια και για τα ζητήματα της ακρίβειας και για τα θέματα της εγκληματικότητας. Σε κάθε περίπτωση το μείγμα που δημιουργείται για τη ΝΔ είναι εκρηκτικό και κινείται στα όρια του πολιτικού αυτοκτονισμού. Ειδικά αν ληφθούν υπόψη οι εκτιμήσεις ορισμένων εκλογικών αναλυτών που κάνουν λόγο για ποσοστά κάτω του 30% στις ευρωκάλπες.
Αν επαληθευτούν τα παραπάνω, το κυβερνών κόμμα πολύ δύσκολα θα καταφέρει να φρενάρει την πολιτική κατηφόρα, ενώ θα δώσει τροφή στην αντιπολίτευση να κάνει λόγο για έλλειψη πολιτικής νομιμοποίησης και κενό στη λαϊκή εντολή.
Εκ των πραγμάτων δηλαδή οι ευρωκάλπες θα μετατραπούν τρόπον τινά σε «εθνικές» με τιμωρητική διάθεση και με αρνητική ψήφο για την κυβέρνηση.
Μέχρι και αυτή την ώρα πάντως παραμένει άγνωστη η στρατηγική της ΝΔ να προχωρήσει άρον – άρον στην ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου παρά το γεγονός ότι γνώριζε πολύ καλά τις συνέπειες μιας τέτοιας κίνησης. Ουδείς μπορεί να αντιληφθεί που εδράζει το Μέγαρο Μαξίμου την αισιοδοξία του ότι οι αντιδράσεις θα είναι ελεγχόμενες και η κατάσταση αναστρέψιμη.
Η επιχείρηση «περιθωριοποίησης» των αντίθετων απόψεων, έπεσε στο κενό, όπως και οι διαβουλεύσεις με την κεφαλή της Εκκλησίας να μην υπάρξουν σφοδρές αντιδράσεις. Η Ελλαδική Εκκλησία μπορεί να είναι άφαντη, αλλά το ορθόδοξο πλήθος είναι παρών και αποτελεί μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος σε όλο το πολιτικό φάσμα.
Συμπερασματικά θα έλεγε κανείς ότι τα προβλήματα της κυβέρνησης δεν έκλεισαν με την ψήφιση του νομοσχεδίου. Αντιθέτως, μόλις άρχισαν και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει που θα καταλήξουν. Το πολιτικό τοπίο μπαίνει σε αχαρτογράφητα νερά…
